
علیرضا شفیعی یکسال قبل، بدون حضور در هیج مسابقه ای ارگانیزر بین المللی شد.ایشان اخیرا در مصاحبه ای منتقدان به شیوه برگزاری مسابقات قهرمانی کشور را، مغرض قلمداد کرده و اعلام داشته است که اینان گذشته و حالشان معلوم است… اگر چه مصاحبه مذکور بیگانگی و عدم آشنایی نامبرده با مسائل فنی و فضای حاکم بر سالن مسابقات را نشان می دهد، اما از مهندس کامبوزیا ریاست محترم فدراسیون شطرنج انتظار می رود تا کنترل بیشتری بر مسئولین زیردست خود داشته باشند که با اظهارات ناپخته و بعضا توهین آمیز موجب رنجش و کدورت پیش کسوتان و صاحبنظران این رشته نشوند.
ابتدا مصاحبه علیرضا شفیعی نایب رئیس فدراسیون شطرنج با خبرگزاری ایپنا را(اینجا) بخوانید.
حساسیت به مسابقات قهرمانی کشور و به خصوص طرح چنین مباحثی در شطرنج ایران ، فراتر از فدراسیون ها بوده و مختص به فدراسیون فعلی نیست.به همین منوال ، مدتهاست که شیوه برگزاری مسابقات فینال قهرمانی کشور زیر ذره بین و نگاه تیزبین منتقدان قرار دارد .منتقدان این طرح بر این باورند که مسابقات فینال قهرمانی کشور مردان و زنان ایران ، مهمترین مسابقات کشور می باشد که علاوه بر تعیین قهرمان کشور ، بدنه تیم ملی ایران نیز از بین منتخبان همین مسابقات تشکیل می شود.و با توجه به حضور بزرگان کشور در این مسابقات شیوه های برگزاری مسابقات نیز می باید مناسب آن باشد.در گذشته ای نه چندان دور مسابقات شطرنج ابتدا در مراکز استانها برگزار می شد ،سپس منتخبان مرحله اول می بایست در مناطق هشتگانه کشور مبارزه کنند و پس از آن منتخبان برگزیده به مسابقات نیمه نهایی کشور راه می یافتند و در صورت موفقیت در مرحله فینال قهرمانی کشور حضور می یافتند.درآن سیستم هر بازیکن برای رسیدن به مرحله فینال قهرمانی کشور می بایست حدود ۴۰ بازی را در چهار مرحله انجام دهد.بر این باور نیستیم که روش سابق بی نقص بوده است .اما در روش فعلی بازیکنان با پرداخت ورودیه مسابقات در جشنواره سراسری کشور شرکت می کنند و با انجام ۱۱ بازی به مرحله فینال قهرمانی کشور راه می یابند.و رو در روی بزرگان شطرنج ایران می نشیند .
افزایش مراحل رسیدن به مرحله پایانی قهرمانی کشور ، می تواند ضریب اطمینان را از بابت انتخاب شایستگان افزایش دهد وباعث می شود قوی ترین بازیکنان و البته شایسته ترین آنها با تکیه بر توانایی و شایستگی خود به مرحله پایانی راه یابند و اتفاقاتی که گاها در جدول و بعضا با چاشنی شانس می افتد را تقریبا صفرشود.در روش فعلی مسابقات قهرمانی استانها عملا از بین رفته است و بسیاری از بازیکنان مطرح استانها خود را ملزم نمی بینند در مسابقات استانها شرکت کنند.ضمن آنکه مسابقات فینال قهرمانی کشور را کم اهمیت و ناهمگون می سازد
این ناهمگونی علاوه بر بر هم زدن معادلات افزایش ریتینگ ،احتمال دریافت نورم را نیز از بین می برد و یا بسیار کمرنگ می کند.بسیاری از کشورهای صاحب سبک در شطرنج اهمیت ویژه ای برای مسابقات قهرمانی کشور خود قائل می شوند و مسابقات قهرمانی این کشورها بسیار مورد توجه بوده و از بسیاری مسابقاتی که در جهان برگزار می شود مهمتر و از کیفیت بالاتری برخوردار است.چرا که به مرحله فینال بازیکنانی راه می یابند که از هر نظر شایسته اند .مسابقات اخیر در کشور روسیه از همین دست مسابقات است.الگو برداری از کشورهایی مانند روسیه و هندوستان ….و تطبیق آن با مشخصات کشور ما می تواند ما را به جایگاهای بهتری در شطرنج جهان برساند. جناب آقای شفیعی به نظر شما اگر پس از انتخاب بازیکنان در جشنواره سراسری به جای اینکه ۳۶ بازیکن فوق در یک جدول سوئیسی به مانند مسابقات قهرمانی کشور در زاهدان رقابت می کردند و ۱۰ نفر برگزیده (یا هر تعداد )در یک جدول دوره ای مرحله فینال قهرمانی کشور را برگزار می کردند غربال بهتری صورت نمی گرفت؟به نظر شما بیان این نقطه نظرات دلسوزانه و دقیقا بر خلاف نظر شما (کارشناسانه) غرض ورزی است.؟ در جدول مسابقات قهرمانی بانوان کشور این ناهمگونی مشهودتر بوده است (اینجا را ببینید) جناب آقای مهندس شفیعی باید بداند اگر تذکر داده می شود که در جدول مسابقات قهرمانی کشوردر دور پایانی بازیکنان ۸ امتیازی با بازیکنان ۵ امتیازی بازی می کنند نه تنها غرض ورزی نیست بلکه ذکر یک نکته ی کاملا فنی است که در چنین جداول ناهمگون نتایج (و البته نا مناسب از جهت تعداد دور) نمی تواند از دقت کافی برخوردار باشد. پرداختن به تمام جوانب ضعف و قدرت شیوه های برگزاری مسابقات قهرمانی کشور نیازمند نقطه نظرات صاحبنظران این رشته است که در این مقال نمی گنجد.قطعا یکی از دلایل این اظهارات ناپخته و به دور از واقعیت این است که کمیته فنی و گروه گزینشگر فدراسیون شطرنج هیچگاه نماینده ای در کنار مسابقات قهرمانی نداشته است.(موردی که بسیار مورد انتقاد قرار گرفته است) در پایان لازم به ذکر است که مهندس علیرضا شفیعی بابت برگزاری مسابقات قهرمانی بانوان کشور در زنجان و مسابقات قهرمانی مردان ایران در زاهدان دو نورم ارگانیزر بین المللی دریافت داشته اند ولی در کنار هیچکدام از دو تورنمنت فوق حضور نداشته اند. ای کاش حضور می داشتند.در آنصورت قطعا متوجه می شدند که منتقدان این شیوه برگزاری نه تنها حرکت اسب و فیل را بلدند بلکه بیشتر از آن این تجربیات و نظرات کاملا کارشناسانه را در سالنهای شطرنج کسب و بیان می کنند….
منبع : شطرنجباز